علی الهیاری-انتخابات ۹۲ با شکوه تمام گذشت. در میانه‌ی بحث‌ها و هیاهوهای سیاسیون و رسانه‌ها، اتفاقی افتاد که دیده نشد. در مستند اول آقای جلیلی (ائتلاف ۱ + مردم) فردی نوشهری صحبت می‌کند و در میانه‌ی سخنانش از مافیای قاچاق چوب سخن می‌گوید. «اما جنگلبانی نوشهر در اقدامی عجیب و بجای پرداختن به اصل موضوع و اقدام علیه مافیای قطع درختان، حسین اسلامی ـ دامدار افشاگر در فیلم ـ را از حضور در جنگل، منع و ضمن تخریب اصطبل دام‌های وی، او را با جریمه مالی روبرو کرده و برخی اموال وی را مصادره کردند» . سازندگان جوان مستند تصمیم می‌گیرند به همین بهانه مستند مافیای چوب را بسازند.
اما آن مسئله حیاتی و مهمی که در سر و صدای قبل و بعد از انتخابات و جنجال‌های رسانه‌ها گم شد، حمایت از حقوق مستضعفین و مبارزه با فسادی است که در حوزه‌ها و عرصه‌های گوناگون مانع پیشرفت و حرکت به سمت آرمان‌های انقلاب می‌شود. فارغ از اینکه ادعاهای این دامدار نوشهری چقدر درست باشد – که نوع برخورد خشن با او نشاندهده‌ی مهم بودن ادعاهایش است-،چه کسی باید از حق وی و امثال وی دفاع کند؟ چه کسی باید در برابر ظلم‌های کوچک و بزرگ بایستد؟ فضای انتخابات مانع دیدن این ظلم‌ها شد. در حالی که قدرت و سیاست ابزاری است برای احقاق حق مردم و مبارزه با انواع فسادها و ظلم‌ها. اگر این نباشد مشروعیت ندارد (+).
مبارزه با فساد بسیار جان‌فرساست و بسیار جرأت می‌خواهد. «جرأت در مقابله‌ى با فساد. مقابله‌ى با فساد خیلى کار سختى است. یک وقتى بنده گفتم که این اژدهاى هفت سرِ فساد را به این آسانى نمیشود قلع و قمع کرد»(+). حتی اگر مسئولین قوای مختلف جدیت، عزم و اراده جدی مبارزه با فساد داشته باشند –که متاسفانه چنین عزم و خواستی بسیار کم دیده می‌شود-، به همین راحتی ممکن نخواهد بود. علاوه بر اصلاح افراد، ساختارها و ساز و کارهای دستگاه‌های قوای مختلف برای مبارزه با فساد، یکی از مهمترین راه‌ها، ورود گسترده عموم مردم در این جهاد مقدس است. باید یک عزم و اراده‌ی جدی برای «مردمی‌کردن مبارزه با فساد» به وجود آید. ساز و کار ورود مردم به مبارزه نفس‌گیر با فساد از ابعاد مختلفی باید سنجیده و بسترسازی شود. بدون ورود عموم مردم هیچ شانسی برای مبارزه با باندهای پیچیده فساد وجود ندارد.
پیش از این نیز گفته‌ام بزرگترین خلاء در جمهوری اسلامی عدم شکل دادن فرهنگ و ساز و کار مناسب برای ورود مردم به عرصه‌ی مبارزه با فساد-به عنوان یکی از مهمترین عرصه‌های فریضه‌ی امر به معروف و نهی از منکر- است. از فرهنگ‌سازی مناسب، عمیق‌کردن نگاه‌ها به فریضه‌ی امر به معروف و رعایت اولویت‌ها، ارائه‌ی الگوهای مناسب از مطالبات مردمی برای حرکت به سمت آرمان‌های انقلاب و مبارزه با فساد، طراحی بسترهای قانونی همه‌جانبه و با ایمان کامل به ورود مردم و … از الزامات این فضاست.
اما امروز دنیای مدرن تنها به واسطه‌ی رسانه “معنا” می‌یابد. رسانه به تبعش با عمق بسیاری به زردیسم تعلق خاطر دارد. قریب به اتفاق رسانه‌ها می‌خواهند با پرداختن به موضوعات سطحی، مبتذل و حاشیه‌ای حیات خود را ادامه دهد. رسانه‌های این روزگار مشغول جنجال و بزرگ کردن مسائل بی‌اهمیت و نادیده گرفتن مهمترین مسائل روز! و حق در میان ذبح خواهد شد آنگونه که مستضعفین بر زمین می‌افتند. از مهمترین الزامات ورود جدی و پیگیر به مبارزه با فساد، وجود رسانه‌ای عدالت طلب و حامی حقوق مردم است. شکستن فضای زرد و اشرافی رسانه‌های مختلف از جناح‌های گوناگون سیاسی از ضروریات و اولیات ورود به مبارزه با فساد است.
این حلقه‌ها اگر به هم بپیوندند زنجیر محکمی برای مبارزه با فساد را شکل خواهند داد. که مبارزه با فساد قدم اول رسیدن به دوران عدالت و پیشرفت است.
منبع : www.teribon.ir
