گزارش نسل کشی مسلمانان میانمارتوسط بوداییان و صهیونیست ها

به نظر شما اینجا ایران است یا حزب الله لبنان و یا غزه که برای آنها تحدید بشمار آیند؟؟؟

به کدامین گناه ؟؟؟؟

مسلمانان بی دفاع ... 

 

IRANPN   - گزارش :   به گزارش رحماء 
 1-     حمله وحشیانه و قتل ده مبلغ اسلامی در تاریخ سه ژوئن با ادعای دروغین تجاوز به یک زن بودایی که خودشان او را کشته و در کنار مسجدی انداخته بودند و حمله مسلحانه به برخی روستاهای مسلمانان با حمایت نیروهای امنیتی و پلیس دولت میانمار 
2-     تجهیز بودایی ها با اسلحه و تفنگ توسط نیروهای امنیتی و همزمان ممنوعیت حمل چاقو برای مسلمین

 

3-     به آتش کشیدن اهالی روستای بایسیک با 800 منزل مسکونی بعد از بستن درهای منازل و حبس کردن مردم که منجر به کشته شدن 300 تن و سوختن 500 تن دیگر از اهالی این روستا شد. 

 


4-     تخریب کامل روستای زی گانگ مولی به همراه مساجد و غارت دارایی های مردم و قتل 400 تن از اهالی این روستا 

5-     به آتش کشیدن نیمی از روستای فلاتانگ با مساجد و مدارس آن
6-     به آتش کشیدن دو سوم روستای نازیر وارا، روستای مرکزی که متشکل از 18 محله است و کشته شدن بیش از 3600 تن

 

 

 

7-     به آتش کشیدن روستای هازیما فارا و قتل و سوزاندن 850 شخص و ناپدید شدن 50 تن دیگر 

8-     به آتش کشیدن روستای والیس وارا و فوران وارا و سان تولی و قتل بیش از هفتصد نفر و ویرانی صدها منرل مسکونی 

9-     به آتش کشیدن روستاهایی همچون شانگ گری لین، بائوسورا، کادین روا، دیاتی زو، شوی بیا، کودو بانگا، روئاکوم وارا، هادی خولا، سامان غارا، خاران شانگ، دیروم وارا، سیدا سومونی، مولوی فارا، میوتوجی، لیسی و تامبوی و قتل و سوزاندن هزاران نفر از اهالی این روستاها و تخریب مساجد و منازل مسکونی این روستاها

 

 10-      دستگیری 700 تن از مسلمانان در تاریخ 25 ژوئن سال جاری میلادی بدون هیچ دلیلی و انتقال آنها به مکانی نامشخص

 11-      تسلط بودایی ها بر روستاهای مسلمانان (22 روستا) با حمایت نیروهای امنیتی و به آتش کشیدن و تخریب کامل 18 روستا و قتل بیش از 9000 تن از مسلمانان این مناطق و نصب سیم خاردار در اطراف این روستاها برای جلوگیری از بازگشت مردم به خانه های سوخته خود 

12-      به آتش کشیدن روستاهای سانشی فارا، ئافوک، رامری، لیسون کوک، سیگاگانگ و قتل صدها تن و تخریب دهها مسجد و مدرسه 

13-      تخریب مقبره مسلمانان در منطقه فاتری کیلا و روستای مورو 

14-      به آتش کشیدن و تخریب روستاهای لیسی، تامبوی، سامیلا، زادی وارانگ، بوسی دانگ، لاوا دانگ و روستای علی اکبر وارا و قتل عام بیش از هزاران نفر و تخریب صدها مدرسه و مسجد 

15-      حوادث بوسی دانگ و ممنوعیت تردد مسلمانان و حتی خروج برای تهیه مایحتاج اولیه و مرگ صدها تن بر اثر گرسنگی و ادامه حملات وحشیانه بودایی ها به روستاهای مسلمانان


 16-      دستگیری گسترده جوانان روستاهای مسلمان 

17-      قتل چند تن از شیوخ و دانشمندان و سر بریدن چندین دانشجوی رشته های حقوقی 

18-      به آتش کشیدن روستاهای هاجا وارا، میامانکیا و ئانتی وارا و قتل صدها تن و تخریب صدها منزل و مسجد

 

 19-      تخریب دیوار مسجد جامع شهر مانگدو و مسجد روستای خاندار وارا، باکونا و خادیر بیل 

20-      دستگیری 15 دختر از سوی عناصر امنیتی در روز پنج شنبه 14 ژوئن 2012 و انتقال آنها به یک مکان نامشخص که سرنوشت آنها تا کنون نیز مشخص نشده است 

 21-           تجاوز به دختران مسلمان در روستاهای ئاروشوارا و قطع سینه آنها و مفقود شدن دهها تن 

22-      ممنوعیت برگزاری نماز جماعت در مساجد شهر گانگ دو از تاریخ 15 ژوئن 2012 

23-      قتل عام و دستگیری صدها تن و قربانی کردن و سوزاندن منازل مسکونی در روستاهای سایرکومبو، کونا وارا، لامبا کونا، کیلای دونگ، خایندا وارا و ورستای میرالله

 

 24-      قتل عام مردم روستای می یور تیک و به آتش کشیدن مساجد و کتیبه های این روستا 

25-      به قتل رساندن عبدالله و دستگیری سعید حسین و دیگران از افراد بارز میان مسلمانان در روستای بوشو وارا 

26-      به قتل رساندن 10 تن در روستای هاتی بازار و خائانری وارا و به آتش کشیدن مسجد روستای مانگالا 

27-      قتل حبیب الرحمان و ابن ماستر ولی احمد و محمد یونس عبدالحکیم از علمای مسلمانان با ضربه تبر در روستای ئودونگ 

28-      شیوه فریبکارانه بودایی ها با قربانی کردن مسلمانان و بریدن سر آنها و انداختن سر اجساد در خیابانها و پس از آن پوشاندن لباس کاهنان به اجساد باقی مانده و ادعای قتل عام کاهنان بودایی توسط مسلمانان 

29-      تبیلغات در جهت وحشی نشان دادن مسلمانان از طریق نشر تصاویر خشونت آمیز برای فریب افکار عمومی 

30-      ادامه دستگیری شخصیتهای برجسته مسلمانان و انتقال آنان به یک مکان نامشخص 

31-      حمله به منازل و دستگیری مردان و پس از آن غارت و تجاوز به زنان آنان

 

 32-      بستن تمامی مساجد باقی مانده در ایالت ارکان به دستور نیروهای امنیتی 

33-      ساخت یک زندان تنگ و تاریک جدید در منطقه ای با نام "12 میل" و شکنجه وحشیانه مسلمانان 

34-      ملزم کردن مسلمانان به اهدای تعدادی گاو با وسایل پخت و پز لازم به پایگاههای ارتش و پلیس و گرفتن هزینه های سنگین و مواد غذایی و همزمان شکنجه وحشیانه و تجاوز به زنان پاکدامن

 35-      محاصره روستای سایندا وارا و قتل عام اهالی این روستا به هنگام فرار 

36-      تلاش ناکام تعدادی از مصیبت دیدگان برای فرار به بنگلادش و تشدید تدابیر امنیتی در مرزها 

37-      تحویل 170 مسلمانی که موفق به فرار از کشورشان به بنگلادش شده بودند و اعدام تمامی آنها در تاریخ 21 ژوئن

 38-      سنگسار کردن برخی مساجد در شهرهایی که سابقه خشونت نداشتند و هزاران کشته و زخمی و مفقود طی سه هفته از 8 تا 28 ژوئن 2012 

تعدادی از جنایتها علیه مسلمانان در ماه شعبان:

 

39-      پناهنده شدن تعداد زیادی از مسلمانان به دشت ها و بیابانها و مرگ تعداد زیادی از آنها تحت شرایط بسیار سخت جوی با بارانهای فراوان و حیوانات موذی 

40-      خلع لباس 900 زندانی پس از پر شدن زندانها و استفاده از آنها به عنوان پل و کشتن کسانی که آه و ناله می کردند 

41-      قتل عام تمامی اعضای یک خانواده بعد از تجاوز به دختر آنان در روستای باکونا منطقه مانگدو

 42-      تجاوز به یک مادر و دختر باکره وی در حال بازگشت از مانگود به روستای بوسی دانگ به مدت شش روز و غارت تمامی اشیای آنها 

43-      تمدید کشتار جمعی مسلمانان به مدت دو ماه دیگر توسط ارتش 

44-      درخواست بودایی ها از دولت میانمار مبنی بر قتل عام تمامی مسلمانان باقی مانده در منطقه ارکان یا کوچ اجباری آنان و پذیرش این امر از سوی حکومت


 45-      دستگیری 5 جوان در روستای راشینگا و انتقال آنان به مکانی نا مشخص در تاریخ 9 شعبان/29 ژوئن 

46-      حمله به منازل مسلمانان در برخی مناطق مانگدو و دستگیری صدها پسر بچه و دختر بچه و کشاندن آنان بر روی زمین با طنابی بر روی گردن جلوی چشمان مادران آنها

 

 47-      سمی کردن برکه های آب و چاههای آب شرب مسلمانان توسط بودایی ها و مرگ صدها تن در منطقه مانگدو و روستای رامری منطقه کیوتو 

48-      دستگیری 20 تن از مسلمانان روستای ماگنی وارا و قربانی کردن آنان پس از سوزاندن ریش ایشان 

به گزارش رحماء  هم اکنون نیز این جنایت ها ادامه دارد:

49-      استمرار تخریب و به آتش کشیدن روستاهای مسلمانان و افزایش بیش از پیش تجاوزات جنسی ارتش میانمار و بودایی ها و باج های سنگین و دستگیری کودکان و جنایات دیگر با شدت بیشتر

 50-      تجاوز به یک دختر بعد از کشاندن وی به آخور گاوها و بعد از آن بریدن سینه های وی و ممانعت از کمک رسانی مردم به وی 

51-      به آتش کشیدن روستاهای مسلمانان و فریب رسانه ای و ادعای به آتش کشیده شدن روستاهای بودایی ها توسط مسلمانان با توطئه منابع خبری این کشور 

52-      ممنوعیت ورود خبرنگاران خارجی به این مناطق و تعویق فعالیت کارکنان سازمان ملل به دلیل شدت گرفتن خشونتها.

 

حال این سوال مطرح می شود که چگونه مجامع بین المللی مدعی حقوق بشر در برابر این جنایات سکوت کرده اند؟

میانمار کجاست؟/مسلمانان میانمار چه کسانی هستند؟

خبرگزاری فارس: خشونت علیه مسلمانان در میانمار که با حمایت دولت این کشور انجام می‌شود و نادیده گرفته شدن این خشونت‌ها از جانب رسانه‌های جریان اصلی جهان، لزوم شناخت این کشور و مسلمانان آن را بیش از پیش آشکار می‌کند.

خبرگزاری فارس: میانمار کجاست؟/مسلمانان میانمار چه کسانی هستند؟

به

 

 

 

 

به گزارش فارس، اتحادیه جمهوری میانمار کشوری است در آسیای جنوب شرقی. میانمار از شمال شرقی با چین، از شرق با لائوس، از جنوب شرقی با تایلند، از غرب با بنگلادش و از شمال غربی با هند مرز مشترک دارد و از جنوب غربی با خلیج بنگال و از جنوب با دریای آندامان محصور است.

میانمار با مساحت 678500 کیلومتر مربع دومین کشور بزرگ آسیای جنوب شرقی است. این کشور 1900 کیلوتر مرز آبی دارد. سه رشته کوه اصلی در میانمار وجود دارد که هر سه از شمال (هیمالیا) به جنوب کشیده شده‌اند.

در سال 1824 برمه توسط بریتانیا اشغال و ضمیمه حکومت هند، مستعمره بریتانیا شد. در سال 1937 بریتانیا برمه را به همراه منطقه "آراکان" که اکنون به آن راخین نیز می‌‎گویند، مستعمره ای جدا از حکومت هند خواند و آن را برمه بریتانیا نام نهاد. تا اینکه در سال 1948 بریتانیا اجازه داد تا برمه استقلال یابد و از آن زمان به میانمار تغییر نام یافت.

نظامیان پس از کودتای سال 1962 توسط ژنرال "نِ وین" که منجر به سرنگونی دولت غیرنظامی نخست‌وزیر "او نو" شد حاکمیت را در این کشور به دست گرفتند. از آن زمان رهبری میانمار تحت کنترل رهبر نظامی درآمد. این شرایط تا سال 2011 ادامه داشت، زمانی که شورا به دنبال انتخابات سال 2010 منحل شد مراسم تحلیف ریاست جمهوری دولت غیرنظامی برگزار شد.

میانمار طبق آخرین آمار بدست آمده در سال 2005 از جمعیتی بالغ بر 40 میلیون نفر برخوردار است.

ورود اسلام به میانمار

تاریخ گسترش اسلام در میانمار به قرن اول هجرى برمى‏گردد. بعد از ظهور اسلام و گرایش اعراب و ایرانیان به اسلام، دریانوردان عرب و ایرانى مسافرت‏هاى دریایى خود را به طریق قبل‏ادامه مى‏دادند و در مسیر خود همچنین دست‏به تبلیغ و دعوت مردم‏به اسلام مى‏زدند.

بعدها بازرگانان مسلمان از مسیرهاى زمینى که از منطقه غربى ‏میانمار و ایالت آراکان این کشور مى‏گذشت ‏به مناطق غربى چین سفرمى‏کردند. بسیارى از این افراد در منطقه حاصلخیز و مستعد ساحلى‏ آراکان، اقامت کردند و اولین مناطق مسلمان نشین را ایجاد کردند.

تاجران چینى در نوشته‏هاى خود از مناطق ایرانى‏نشین‏ در مرزهاى بین میانمار و یونن (ایالتى در جنوب غربى چین) در قرن‏سوم میلادى یاد کرده‏اند.

خشونت علیه مسلمانان

دولت ژنرال ن وین‏ پس از روی کار آمدن در 1962 رفتن مسلمانان ‏به حج را ممنوع اعلام کرد تا آنکه در 1980 پس از گذشت 18 سال به‏ هفتاد نفر از مسلمانان اجازه داده شد، جهت انجام فرایض حج ‏به ‏مکه مشرف شوند و متعاقب آن عده‏اى از مسلمانان نیز جهت ‏شرکت در کنفرانسهاى مختلف اسلامى اعزام شدند.

نشریه انگلیسى «ساندى تایمز» در گزارشى از جنایات هولناک‏ چکمه‏پوشان میانمارى خاطرنشان مى‏کند، نظامیان این کشور مردم‏ مسلمان را مورد ضرب و شتم قرار داده، زنان را در جلو چشم ‏دیگران مورد تجاوز قرار مى‏دهند، مردان را مصلوب مى‏سازند و به ‏قتل مى‏رسانند.

براساس گزارش این روزنامه، هرروز شمار زیادى از مسلمانان فرارى با سرگذشتى هولناک و داستانهاى تکان دهنده‏اى از فشارهاى نظامیان میانمارى خود را به‏ اردوگاه‌هاى مرزى که در آنها غذا به اندازه کافى یافت نمى‏شود و انواع بیماری‌ها رواج دارد مى‏رسانند.

براساس این گزارش، گفته ‏مى‏شود که نظامیان قصد دارند بودایى‌ها را به ایالت آراکان‏، در غرب میانمار که در گذشته مسلمان نشین بوده است، گسیل‏دارند.

70 درصد جمعیت 40 میلیونى میانمار بودایى هستند.

هرچند در گذشته نظامیان میانمارى سایر اقلیت‌هاى قومى را نیز مورد آزار و اذیت قرار داده‏اند، از جمله در مورد تایلندى‏ها، خشونت ‏بسیارى روا داشته‏اند، لیکن رفتارشان با مسلمانان‏ بسیار خشونت بارتر از رفتار با سایرین بوده است.

خشونت‌های جدید علیه مسلمانان میانمار در ایالت راخین بعد از کشته شدن 11 مسلمان بیگناه توسط ارتش این کشور در ماه مه 2012 و حمله یک گروه بودائیان به اتوبوس حامل مسلمانان و کشته شدن یک بودائی در پاسخ به این حمله آغاز شد.

به دنبال آغاز درگیری‌ها درغرب میانمار، بودایی‌ها با حمله به مناطق مسلمان‌نشین بیش از 2000 منزل مسکونی متعلق به مسلمانان را به آتش کشیدند و بیش از یک صد هزار نفر را آواره و بی خانمان کردند.

 

اغلب آوارگان مسلمان به مرزهای میانمار و بنگلادش پناه بردند و اکنون در شرایط بسیار اسف باری به سر می‌برند. آنها نیاز به غذا دارند و به علت بارش باران‌های موسمی و نداشتن سرپناه سلامت و زندگی آنها در خطر است.

این درحالیست که دولت میانمار با تامل نیروهای امنیتی خود را در منطقه افزایش داد و بعد از یک هفته در ایالت راخین وضعیت فوق العاده اعلام کرد.

 

این خشونت‌ها درحالی ادامه دارد که رئیس جمهور میانمار هفته گذشته اعلام کرد که مسلمانان شهروند میانمار نیستند.

"تین سین"، رئیس‌جمهور میانمار جمعیت 800 هزار نفری مسلمان روهینگیا در این کشور را قومیتی خارجی دانست و گفت: مسلمانان یا باید در اردوگاه‌های آوارگان متمرکز یا اخراج شوند.

"آنگ سان سوچی" رهبر مخالفان دولت میانمار نیز که به تازگی از حبس خانگی آزاد شده است و اخیرا در یک تور اروپایی با اغلب رهبران اتحادیه اروپا دیدار و گفتگو داشته و همچنین مورد تمجید بسیاری از همین رهبران به خاطر ژست‌های حقوق بشری خود قرار گرفته نیز تاکنون هیچ موضع‌گیری و اظهار نظری درباره کشتار فجیع مسلمانان به دست هم کیشان خود نکرده است و حتی اعلام کرده است که این افراد میانماری نیستند.

"مسلمانان میانمار در میان سکوت کشورهای مسلمان کشته می‌شوند، هیچ ملتی تاکنون این گونه در میان این همه خونسردی و سکوت بین المللی و بی خیالی دولت داخلی سرکوب نشده بود." اینها سخنان «شیخ عبدالله المعروف» روحانی مبارز اهل میانمار است. بر اساس اطلاعات دریافتی گروه‌های تندرو بودایی با حمایت دولت اتحادیه جمهوری میانمار، دسته دسته مسلمانان را قتل عام کرده ، آتش می زنند به دریا می‌اندازند.

برمه یا همان اتحادیه جمهوری میانمار کشور فقیری است؛ تا 1948 تحت سلطه انگلستان بود و ذخایرش به یغما می‌رفت و امروز که بیش از 6 دهه از استقلالش می‌گذرد؛ همچنان با فقر دست و پنجه نرم می‌کند؛ اما آنچه درباره این کشور تأسف‌آور است، تبدیل شدن آن به قتلگاه جدیدی برای مسلمانان است.

هنوز خاطره نسل کشی مسلمانان به دست صرب‌ها در سربرنیتسا و کشتار وحشیانه شیعیان مظلوم پاراچنار در پاکستان از ذهن‌ها محو نشده است که انتشار تصاویر روستاهای ویران و جنازه‌های سوخته مسلمانان برمه، بار دیگر داغ کشتار مسلمانان بی‌گناه را زنده می‌کند.

آمارها نشان می‌دهد که90 درصد از جمعیت 60 میلیون نفری این کشور بودایی هستند و تنها حدود یک میلیون نفر مسلمان در این کشور زندگی می‌کنند؛ مسلمانانی که از سال 1982 حتی به عنوان تبعه کشور خود حساب نمی‌شوند و از حداقل حقوق شهروندی نیز محرومند؛ مسلمانان میانمار که عمدتا در منطقه آراکان (راخین) زندگی میکنند جمعیتی در حدود هشتصد هزار نفر در این استان دارند، به نام مسلمانان «روهینگیا» معروفند.

حمله به مسلمانان با حمایت دولت میانمار

و اما امروز، در میان سکوت جامعه بین الملل، گروه های تندرو بودایی (مانند گروه ماگ) و دولت میانمار در حال پاکسازی قومی مسلمانان، به وحشیانه ترین شکل ممکن هستند.رئیس جمور میانمار «تین سین» رسما اعلام کرده است که جمعیت هشتصد هزار نفری مسلمانان روهینگیا را قومیتی خارجی میداند که باید یا در اردوگاه های آوارگان متمرکز شوند و یا اخراج شوند.

دولت میانمار به گروه های امدادی و رسانه های بین المللی اجازه دسترسی به منطقه آراکان را نمی‌دهد و حتی خانم "آنگ سان سوچی" چهره جنجالی سال‌های اخیر و برنده میانماری جایزه صلح نوبل و مخالف دولت که اینروزها بسیار مورد توجه رسانه‌ها و بخصوص آمریکایی هاست؛ نیز درباره تصفیه قومی مسلمانان کاملا سکوت کرده است.

نکته دردناک درباره نسل کشی مسلمانان در برمه این است که این اتفاق نه تنها در سکوت کامل خبری و بی‌توجهی سران کشورهای مسلمان اتفاق می‌افتد؛ بلکه گروه های افراطی بودایی، گاهی اوقات حتی همراه با پشتیبانی پلیس و ارتش به کشتار و آتش زدن دهکده ها و مساجد مسلمانان دست می‌زنند و امکان هرنوع دفاع و یا گریزی را از این مسلمانان مظلوم می‌گیرند.

مسلمانان روهینگیا، یکی از مظلوم‌ترین اقلیت‌های جهان

نشریه انگلیسى "ساندى تایمز" در گزارشى از جنایات هولناک چکمه‌پوشان برمه‌اى می‌گوید: نظامیان این کشور مردم مسلمان را مورد ضرب و شتم قرار داده، زنان را در جلو چشم دیگران مورد تجاوز قرار مى‌دهند، مردان را مصلوب مى‌سازند و به‌قتل مى‌رسانند. هر روز شمار زیادى از مسلمانان فرارى با سرگذشتى هولناک و داستان‌هاى تکان‌دهنده‌اى از فشارهاى نظامیان برمه‌اى خود را به اردوگاه‌هاى مرزى که در آنها غذا به اندازه کافى یافت نمى‌شود و انواع بیمارى‌ها رواج دارد مى‌رسانند.

سازمان ملل، مسلمانان روهینگیا را به عنوان یکی از اقلیتهایی که متحمل بیشترین مشکلات و رنجها در تمام جهان هستند معرفی کرده است.طبق گزارش سازمان ملل تنها در موج اخیر حملات بودایی ها به مسلمانان 90 هزار نفر آواره شده اند.

دولت میانمار اجازه ازدواج به مسلمانان نمی‌دهد

در این اواخر نیز برنامه های زیادی برای نابودی نسل مسلمانان در دولت در حال اجراست که می توان به قانون ممنوعیت ازدواج زنان قبل از 25 سالگی و مردان تا قبل از سن 30 سالگی اشاره کرد. علاوه بر تمام اینها برای ازدواج کردن باید از اداره امنیت این کشور گواهی خاصی گرفته شود که گرفتن آن تنها با شرایط خاصی داده می شود. هدف از تمام این برنامه ها این است که به مسلمانان فهمانده شود که در این کشور هیچ گونه حقی ندارند.

در میانه اوضاع ناامن سیاسی، بوداییان فرصتی پیدا کردند تا کارهایی انجام دهند که منجر به انهدام و از بین بردن مسلمانان و توهین به مقدسات و شعائر دینی آنها شود. دولت دستور داد که مسلمانان حق ندارند مساجد جدید بنا کنند یا مساجد قدیمی خود را ترمیم کنند و با استناد به همین قانون نزدیک به 72 مسجد را ویران کرد. از ابتدای فوریه سال گذشته گروه هایی از بوداییان اقدام به سوزاندن روستاهای مسلمانان و کشتار و فراری دادن آنها کردند و در این راه حدود 500 کشته و 2هزار مجروح بر جای ماند.

وضعیت مسلمانان میانمار اسفناک است؛ وزارت امور خارجه واکنش نشان دهد

مجمع امت واحده در بیانیه‌ای نوشته است؛

وَ مَا لَکُمْ لا تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْیَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَنَا مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا وَاجْعَل لَنَا مِنْ لَدُنْکَ نَصِیرًا

اخبار ناگواری از قتل عام مسلمانان کشور میانمار به گوش می‌رسد. میلیون‌ها مسلمان میانماری که به عنوان اقلیت مذهبی در این کشور شناخته می‌شوند سال هاست که با مشکلات و مسائل عدیده‌ای از سوی حکومت مواجهند. در این میان قوم مسلمان «روهینگیا» که در ایالت «آرکان» واقع در سواحل غربی کشور میانمار ساکن هستند، حتی از داشتن حق شهروندی کشور خود محروم بوده‌اند. 

محرومیت از انجام مناسک ساده عبادی اسلامی از جمله فشارهای وارد به این مردم بوده است؛ نه مسجدی، نه مدرسه‌ای و نه حتی مراسم رسمی ازدواج! طی سال‌های گذشته صد‌ها هزار مسلمان آراکان با تحمل سختی‌های فراوان تلاش برای مهاجرت غیر قانونی به دیگر کشورهای منطقه داشتند که در این بین بسیاری از آنان در بد‌ترین شرایط ممکن جان سپرده‌اند.

در یکی از این موارد گارد ساحلی کشور تایلند چند صد مهاجر مسلمان میانماری را با لنج‌های بدون موتور، آب و غذا در میانه اقیانوس هند‌‌ رها کرده‌اند که باعث مرگ و میر بسیاری از آنان در میانه اقیانوس از فرط گرسنگی و تشنگی شده است. علاوه بر آن بسیاری از این مهاجران در زندان‌های کشورهای منطقه به سر می‌برند. با تمام این اوصاف مسلمانان میانمار ترجیح می‌دهند تا در میانه آب‌های اقیانوس جان بدهند اما شرایط بد زندگی در کشور خود را تحمل نکنند.

چنین وضعیت اسفناکی در ماه‌های اخیر با تنش‌های مذهبی میان بودائییان و مسلمانان این کشور همراه شده است. مطابق با اخبار رسیده چندین هزار مسلمان میانماری در منطقه آرکان تا کنون بطرز وحشیانه‌ای توسط افراطیان بودیست به قتل رسیده‌اند و نیروهای پلیس نیز تنها شاهد این قتل عام بوده‌اند. این در شرایطی است که دولت میانمار مانع از حضور خبرنگاران خارجی و نمایندگان نهادهای بین المللی در منطقه آراکان شده است.

عامل هولوکاست مسلمانان میانمار

آنچه در میانمار به عنوان یک نسل کشی در حال وقوع است و از سوی رسانه های غربی در یک بایکوت خبری به سر می برد را باید در رابطه با دالایی لاما؛ رهبر بوداییان و همکار سازمان جاسوسی آمریکا بررسی کنیم.
دانشجویان ایران: مردم مسلمان میانمار بدست بوداییان افراطی و به فرمان «دالایی لاما» به طرز وحشیانه‌ای کشته می شوند.

آنچه در میانمار به عنوان یک نسل کشی در حال وقوع است و از سوی رسانه های غربی در یک بایکوت خبری به سر می برد را باید در رابطه با دالایی لاما؛ رهبر بوداییان و همکار سازمان جاسوسی آمریکا بررسی کنیم.

تبت، سرزمین مقدس بودائیان و مرتفع ترین منطقه مسکونی جهان است، که از آن با نام "بام جهان" نیز یاد می شود، در جمهوری خلق چین و در مرز هند واقع شده است. پایتخت سنتی تبت، شهر لهاسا است که اکنون مرکز استان تبت چین است. اداره امور این سرزمین، که معمولا تحت حمایت چین بوده، از قرن هفدهم به بعد بر عهده رهبر مذهبی بوداییان تبتی بود که عنوان «دالایی لاما» را دارد.


«تنزین گیاتسو»؛ چهاردهمین دالایی لاما تبت است که در سال در سال ۱۹۳۷ به عنوان کسی که روح بودا در او حلول کرده، معرفی شد! از همان سن و بر پایه خرافات رایج بودیسم، بر تخت سلطنت موروثی تبتی ها تکیه زد و در پانزده سالگی هم به عنوان رهبر تشریفاتی دولت تبت برگزیده شد. «دالایی لاما» در بیست و چهار سالگی، به تحریک غرب و برای تثبیت حکومت خودمختارش، تبتی ها را به شورش علیه حکمرانی چینی ها فراخواند، اما در حالی که هزاران تبتی در نبرد با سربازان چینی جان می دادند، از ترس جانش، به هند گریخت و از دولت دهلی تقاضای پناهندگی سیاسی کرد.

در سال های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۶ (2001-2007 م)، چهار دیدار محرمانه «دالایی لاما» با رئیس جمهور آمریکا در کاخ سفید فاش شده است؛ سلسله ملاقات هایی که برای پیشبرد کودتاهای مخملی در جهان انجام می گشت که نمونه آن، کودتای نافرجام در برمه-میانمار- (موسوم به انقلاب زعفرانی) است. «دالایی لاما» در پاییز ۱۳۸۶ (2007 م)، از دست جرج دبلیو بوش، بالاترین نشان ایالات متحده را دریافت کرد. در مراسم اهداء این نشان عالی، رئیس جمهور جنگ طلب آمریکا وی را «نماد جهانی صلح و بردباری» خواند، اما بودیست های واقعی او را «گزینه معنوی سازمان جاسوسی سیا در انقلاب های مخملی» می دانند.

دالایی لاما در ایران نیز، برای نخستین بار در ۶ تیرماه ۱۳۸۵، توسط روزنامه «اعتماد ملی» معرفی شد و با هدف تبلیغ «معنویت سکولار» و «عرفان های آمریکایی» گفتگوی تبلیغاتی مفصلی از وی منتشر شد. روزنامه «کیهان» در ۲ بهمن ۱۳۸۶ با انتشار عکس ها و اسنادی فاش کرد که لاما با «کارل گرشمن»، رئیس «بنیاد اعانه ملی برای دموکراسی» و از رهبران «سازمان جاسوسی سیا»، نشست های منظمی را برای پیشبرد کودتاهای مخملی برگزار می کند.

بوداییان میانمار نیز ارتباط عمیقی با دالایی لاما دارند و خود را مطیع آن می دانند و کشتار جمعی مسلمانان توسط آنها که یک نسل کشی تاریخی می باشد را در بایکوت کامل خبری رسانه‌های غربی به انجام می رسانند. این اتفاق که محدود به یک نزاع فرقه‌ای نبوده، در راستای فرامین آمریکا به دالایی لاما و تلاش دولت میانمار برای اصلاحات مد نظر امریکا، پس از سفر کلینتون به این کشور اتفاق افتاده است.


دولت میانمار که به نقض حقوق بشر علیه تبتی ها متهم بود با وضع قوانینی بر ضد مسلمانان این کشور فشار را بر آنها تنگ کرد. ورود کلینتون و دیدار با رئیس جمهور این کشور شروعی بود بر فشار بیشتر بر مسلمانان. پس از این دیدار تین سین؛ رئیس جمهور میانمار در یک سخنرانی اعلام کرد: "مسلمانان روهینگیا باید از کشور اخراج و به اردوگاه‌های پناهندگان سازمان ملل منتقل شوند."

دولت میانمار همچنین به صورت رسمی دستور داد که مسلمانان دیگر حق بنا کردن مساجد جدید یا ترمیم مساجد قدیمی را ندارند. همین مصوبه کافی بود تا افراطیون بودایی و هندی نزدیک به ۷۲ مسجد را ویران کنند. خشونت‌ها به دنبال حمله به یک اتوبوس حامل مسلمانان در استان راخین کلید خورد و ‍پس از آن از ابتدای فوریه گروه‌های افراطی بودایی، با حمایت و همراهی پلیس و ارتش دست به کشتار گسترده و آتش زدن دهکده ها و مساجد و فراری دادن مسلمانان زدند. دولت میانمار در اقدامی هماهنگ از ورود گروه های امدادی و رسانه های بین المللی به این منطقه جلوگیری کرد و در سکوت مجامع بین المللی نسل کشی گسترده آغاز شده است که برخی رسانه ها آن را هولوکاست واقعی مسلمانان نامیده‌اند.

مسلمانان کشور میانمار (برمه سابق) در جنوب شرقی آسیا از سال 1982 حتی به عنوان تبعه کشور خود حساب نمیشوند و از حداقل حقوق شهروندی نیز محرومند! مسلمانان میانمار که عمدتا در منطقه آراکان (راخین) زندگی میکنند و جمعیتی در حدود هشتصد هزار نفر در این استان دارند ، به نام مسلمانان روهینگیا معروفند.

اسلام در این سرزمین پیشینه طولانی دارد و مسلمانان منطقه دارای حکومت محلی خودمختار اسلامی بوده اند و تا سال 1936 یعنی سال اشغال میانمار توسط انگلستان ،زبان فارسی، زبان رسمی ایالت آراکان بوده است.

اخیرا بودایی های افراطی که در پی بیگانه نشان دادن مسلمانان هستند سابقه حضور مسلمانان روهینگیا را مربوط به دوره حضور انگلیسی ها یعنی کمتر از یک قرن پیش معرفی میکنند و مسلمانان نیز با شعار:

Rohingyas are not British Era Settlers(روهینگیایی ها مهاجران عصر بریتانیا نیستند) ،

به پیشینه تاریخی حضور خود در منطقه تاکید میکنند.

      سکه های مربوط به حکومت خود مختار اسلامی در آراکان و بنگال مربوط به حدود پانصد سال پیش

 

و اما امروز ، در میان سکوت جامعه بین الملل، گروه های تندروی بودایی (مانند گروه ماگ) و دولت میانمار در حال پاکسازی قومی مسلمانان، به وحشیانه ترین شکل ممکن هستند.رئیس جمور میانمار "تین سین" رسما اعلام کرده است که جمعیت هشتصد هزار نفری مسلمانان روهینگیا را قومیتی خارجی میداند که باید یا در اردوگاه های آوارگان متمرکز شوند و یا اخراج شوند. دولت میانمار به گروه های امدادی و رسانه های بین المللی اجازه دسترسی به منطقه آراکان را نمیدهد . خانم آنگ سان سوچی برنده میانماری جایزه صلح نوبل و مخالف دولت هم که بسیار مورد توجه امریکایی هاست درباره تصفیه قومی مسلمانان سکوت کرده است.

رئیس جمهور میانمار در کنار هیلاری کلینتون

 

سوچی در کنار هیلاری کلینتون

 

گروه های افراطی بودایی ،گاهی اوقات حتی همراه با پشتیبانی پلیس و ارتش به کشتار و آتش زدن دهکده ها و مساجد مسلمانان میپردازند.

محمد نصر از فعالان برمه اى در این باره گفت: شبه نظامیان بودایى تندروى "ماگ" بیش از 20 روستا و 1600 منزل را ویران کردند و هزاران نفر را از خانه و کاشانه خود راندند. آنها جلوى چشم ماموران ناتوان دولت، روستاهاى مردم مسلمان را به آتش کشیدند.

نصر افزود: مسلمانان اقلیم اراکان، به خاطر این حادثه مجبور شدند با هر گونه کشتى اى که به دستشان رسید، از برمه بگریزند و در سطح وسیعى به بنگلادش پناهنده شوند. اما دولت بنگلادش بعضى از آنان را به سرزمینشان باز گرداند. زیرا تعداد پناهندگان به بیش از 300 هزار نفر رسید.
«شیخ عبدالله المعروف» یکی از رهبران دینی در برمه گفت: مسلمانان برمه در میان سکوت کشورهای مسلمان کشته می شوند، هیچ ملتی تاکنون این گونه در میان این همه خونسردی و سکوت بین المللی و بی خیالی دولت سرکوب نشده بود.






کریس لوا، از فعالان حقوق مردم روهینگیا از بالا گرفتن تهدیدهای جدید علیه مسلمانان برمه اظهار نگرانی می‌کند. بر این اساس، مسلمانان پناهجو در نزدیکی مرز بنگلادش از روزها پیش بشدت از سوی سربازان برمه‌ای مورد حمله قرار می‌گیرند و نیروهای امنیتی به بهانه حالت فوق‌العاده آشکارا به بازداشت گروهی جوانان اقدام می‌کنند و در مواردی زنان را مورد تعرض قرار می‌دهند.

 


نشریه انگلیسى ساندى تایمز در گزارشى از جنایات هولناک چکمه‌پوشان برمه‌اى خاطرنشان مى‌کند، نظامیان این کشور مردم مسلمان را مورد ضرب و شتم قرار داده، زنان را در جلو چشم دیگران مورد تجاوز قرار مى‌دهند، مردان را مصلوب مى‌سازند و به‌قتل مى‌رسانند. هر روز شمار زیادى از مسلمانان فرارى با سرگذشتى هولناک و داستان‌هاى تکان‌دهنده‌اى از فشارهاى نظامیان برمه‌اى خود را به اردوگاه‌هاى مرزى که در آنها غذا به اندازه کافى یافت نمى‌شود و انواع بیمارى‌ها رواج دارد مى‌رسانند.

 

سازمان ملل، مسلمانان روهینگیا را به عنوان یکی از اقلیتهایی که متحمل بیشترین مشکلات و رنجها در تمام جهان هستند معرفی کرده است.طبق گزارش سازمان ملل تنها در موج اخیر حملات بودایی ها به مسلمانان 90 هزار نفر آواره شده اند.

در این اواخر نیز برنامه های زیادی برای نابودی نسل مسلمانان در دولت در حال اجراست که می توان به قانون ممنوعیت ازدواج زنان قبل از 25 سالگی و مردان تا قبل از سن 30 سالگی اشاره کرد. علاوه بر تمام اینها برای ازدواج کردن باید از اداره امنیت این کشور گواهی خاصی گرفته شود که گرفتن آن تنها با شرایط خاصی داده می شود. هدف از تمام این برنامه ها این است که به مسلمانان فهمانده شود که در این کشور هیچ گونه حقی ندارند.

در میانه اوضاع ناامن سیاسی، بوداییان فرصتی پیدا کردند تا کارهایی انجام دهند که منجر به انهدام و از بین بردن مسلمانان و توهین به مقدسات و شعائر دینی آنها شود. دولت دستور داد که مسلمانان حق ندارند مساجد جدید بنا کنند یا مساجد قدیمی خود را ترمیم کنند و با استناد به همین قانون نزدیک به 72 مسجد را ویران کرد. از ابتدای فوریه سال گذشته گروه هایی از بوداییان اقدام به سوزاندن روستاهای مسلمانان و کشتار و فراری دادن آنها کردند و در این راه حدود 500 کشته و 2هزار مجروح بر جای ماند.

 

شما را به دیدن تصاویری از وضعیت اسفبار مسلمانان میانمار دعوت میکنم ، تصاویری که خود به بهترین وجه گویای تاریخ خونبار این مردم بی دفاع در میان بی تفاوتی های جهانیان است.پیشاپیش از دلخراش بودن بعضی عکسها پوزش میطلبم ولی چاره ای جز نشان دادن حقیقت ماجرا نیست.

و در آخر حدیث شریف حضرت محمد(ص) را یاد آور میشوم که فرمود :

مَنْ اَصْبَحَ لا یَهْتَمُّ بِاُمورِ الْمُسْلِمینَ فَلَیْسَ مِنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلاً یُنادى یا لِلْمُسْلِمینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ

هر کس صبح کند و به امور مسلمانان همّت نورزد، از آنان نیست و هر کس فریاد کمک خواهى کسى را بشنود و به کمکش نشتابد، مسلمان نیست.
کافى، ج 2، ص 164، ح 5.





نظرات 1 + ارسال نظر
محسن 1391/08/27 ساعت 12:46 ب.ظ

مجامع بین المللی ساختگی غرب پشت شعار آزادی پنهان شده اند. خدا نکنه که به سگ اسرائیلی کسی چپ نگاه گنه.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد