به گزارش فرهنگ نیوز به نقل از «خبرنامه دانشجویان ایران»، نجف زاده در
شهریورماه سال 88 برای مدت 18 ماه برای ارسال گزارش و خبر به عنوان خبرنگار
واحد مرکزی خبر به فرانسه رفت و از زمان ورود با محدودیت های دولت فرانسه
در برابر آزادی های قانونی وی در خبرنگاری مواجه شد.
برخورد نامناسب و خلاف قوانین بین الملل دولت فرانسه با خبرنگار جمهوری
اسلامی ایران تنها یکی از هزاران مواردی است که پرده از پوشالی و دروغ بودن
شعار غرب مبنی بر "دموکراسی و آزادی" بر می دارد.
خبرنگار واحد مرکزی خبر در پاریس همواره به مقررات و موازین قانونی کشور
محل اقامت خود پایبند بود و این در حالی بود که دولت فرانسه بر خلاف
تعهدات، اجازه نداد نجفزاده طی 18 ماه حضور در فرانسه از خاک این کشور
خارج شده و به ایران بیاید.
نجف زاده که سبک خاص و ریز بینانه ای را در گرفتن گزارش ها با موضوعات جذاب
دارد این بار در کشور فرانسه توانسته بود با زیرکی خود گزارش های متنوع با
موضوعات جدیدی را که تا کنون خیلی ها حتی خود مردم فرانسه هم از آن خبر
نداشتند را به تصویر بکشد.
گزارش هایی که بیشتر از حرف ها و تصاویرهایی خبر می داد که یا شنیده نشده بود و یا به دلایلی سیاسی از آن حرفی زده نمی شد.
باید گفت که نجف زاده با تمام زیرکی خود اما در فشارهای و محدودیت های پیش
روی خود توانسته بود گزارش هایی را در مورد واقعیت دموکراسی در کشور فرانسه
به تصویر بکشد.
شاید همین موضوع موجبات این را فراهم کرد تا اینکه دولت مردان فرانسه وی را
عنصری مضر برای پیاده کردن سیاست های خود در بین مردم فرانسه بدانند و
تصمیمی جز اخراج وی را نگیرند.
در مراسم بدرقه خبرنگار واحد مرکزی خبر، جمع کثیری از ایرانیان و دانشجویان
مقیم فرانسه و مسئولان جمهوری اسلامی در این کشور و همچنین
روزنامهنگارانی همچون آلن گریش سردبیر لوموند دیپلمات، جک برد نویسنده و
پژوهشگر و پدر لولون رئیس بنیاد اسلام و مسیحیت حضور داشتند.
خبرگزاری فارس در مصاحبه با این خبرنگار جوان کشورمان می نویسد کامران
نجفزاده خبرنگار واحد مرکزی خبر بامداد امروز در بدو ورود به تهران در جمع
اصحاب رسانه و در توضیح وقایع رخ داده در مورد خودش در فرانسه اظهار داشت:
در طول 18 ماه حضوری که طبق مجوز فرانسه وارد این کشور شده بودم، مراحل
خیلی سخت و دشواری را طی کردیم و محدودیتهای دولت فرانسه از همان اول آغاز
و هر روز بیشتر میشد، آنها حتی کارت خبرنگاری من را به این راحتیها
نمیدادند.
وی افزود: مثلا از جمله محدودیتهایی که ایجاد کردند، این بود که بعد از
مدتی به من گفتند شما نمیتوانید به کاخ الیزه بروید در حالی که دو سه ماه
اول این اجازه را داشتم بعد به من گفتند که حق نداری به مجلس بروی و بعد
گفتند از خاک فرانسه نمیتوانید بیرون بروید حتی در کشورهایی که حوزه شینگن
است نمیتوانید تردد کنید و همینطور فضا را تنگتر میکردند.
نجفزاده ادامه داد: بعد از 18 ماه فعالیت رسانهای من، در جلسه مشترک
وزارت کشور و وزارت خارجه فرانسه، به این جمعبندی رسیده بودند که خبرنگار
واحد مرکزی خبر در آنجا یکسری مواردی را رعایت نکرده و خطوط قرمز را شکسته
است و در افکار عمومی فرانسه نفرت ایجاد کرده که در این رابطه نامه مکتوبی
را به بیرون ارائه دادند.
این فعال رسانه افزود: این برای من تجربه بسیار خوبی بود و حداقل خودم
فهمیدم که فرانسه با وجود اینکه مدعی دمکراسی و جهان آزاد رسانهها است، در
عمل چه مقدار به آن اعتقاد داشته و چقدر میتواند به آن پایبند باشد.
وی تاکید کرد: اگر من دوباره به فرانسه برگردم مجددا در مورد موزه لوور
فرانسه گزارش تهیه میکنم و میگویم که این اشیاء عتیقه را چگونه
دزدیدهاند؟، مجددا در مورد نیروگاه هستهای اوریدف که 50 درصد سهام آن
متعلق به ایران است گزارش تهیه میکنم و این سوال را مطرح میکنم که سهم
ایران کجاست؟!
نجفزاده ادامه داد: مجددا گزارش تهیه میکنم و ماجرای خونهای آلوده به
ویروس ایدز را که برای اولین بار از فرانسه به ایران وارد شد را مورد بررسی
قرار داده و میگویم فرانسویها هنوز غرامت آن را به ما ندادهاند؛ اینها
سوالهایی است که وظیفه من است که به عنوان خبرنگار بپرسم.
وی در ادامه با بیان اینکه من در حالی که در فرانسه بودم از آقای
احمدینژاد هم سوالهایی را پرسیدم و اگر انتقادی هم وجود داشت آن را مطرح
کردم، گفت: آن فضای فرانسوی مبتنی بر دمکراسی و آزادی که برخی عوامانه در
ذهنها ساخته بودند حقیقت ندارد و من سند زنده آن هستم.
خبرنگار واحد مرکزی خبر خاطرنشان کرد: نکته جالب آنکه آنها یکی از اتهاماتی
که به من زدند اخلال در نظم عمومی فرانسه بود، لذا من به آن پلیس فرانسوی
گفتم که اندازه قد و هیکل من چقدر است که در نظم عمومی فرانسه اخلال ایجاد
کرده باشم؛که این نکته بسیار جالبی است.
کامران نجفزاده در پاسخ به سوال خبرنگار فارس در توضیح شرایط کاری خود در
فرانسه، گفت: بسیاری از جاها در انجام فعالیتهای حرفهای محدودیت اعمال
میشد، گرچه من در مصاحبه کردن در سطح شهر مشکلی نداشتم، اما در تمام 18
ماه اجازه سفر به ایران را به من ندادند.
وی ادامه داد: در این مدت دهها خبرنگار فرانسوی وارد ایران شدند و ویزا
گرفتند و حتی خبرگزاری فرانسه در تهران کارش را به راحتی انجام میداد، اما
با اتهامهای عجیب و غریب که مرغ پخته از آن خندهاش میگیرد به دنبال
بهانهای بودند که اخراج خبرنگار فرانسوی را که در اغتشاشات شرکت کرده بود
را تلافی کنند و این در حالی بود که از نظر سازمانی من در مقابل خبرنگار
فرانسوی نبودم.
نجفزاده با تاکید بر اینکه این اقدام فرانسه موجب شد بخش عظیمی از افکار
عمومی در ایران ضربه بخورد، گفت: آنها سعی میکردند که در ویترین شعار، خود
را موجه جلوه دهد، اما امروز در فرانسه یک لابی محدود و یک دولتی بر سر
کار است که طبق نظر سنجیها 70 درصد مردم قبولش ندارند و این اقدام را
نمیشود به حساب روابط بیش از 230 ساله مردم ایران و فرانسه گذاشت؛
بنابراین این اقدام غیرقابل قبول از سوی دولت فرانسه یک اشتباه استراتژیک
از نگاه ارتباطاتی بود، چرا که فرانسه مدعی آزادی است.
امروز نیز پس از بازگشت کامران نجف زاده به ایران بیش از 1700 خبرنگار
خبرگزاریهای ایرانی اقدام دولت فرانسه در اخراج خبرنگار صداوسیمای جمهوری
اسلامی ایران از این کشور را محکوم و این اقدام را نشانهای بر نبودن آزادی
بیان در کشورهای غربی توصیف کردند.
سلام
خسته نباشید بچه ها
التماس دعا